Ертеде бір бала алма ағашымен айырылмастай дос болыпты. Бала алма ағашымен ойнайды және оның жемісін теріп алып, алма ағашының барлық бұтақтарын шауып алып кетеді. Алма ағашы балаға жемісін бермейді, бірақ оның кеудесінен қайық жасап алуын ұсынады. Бала алма ағашына сүйкеніп отыра кетеді, алма ағашы еңкілдеп жылап қоя береді.

Текст описывает, как мать заботилась о своем ребенке на протяжении его жизни, и как важно ценить и уважать своих родителей. В конце текста автор напоминает о том, что жизнь коротка и нужно ценить каждый момент с родными и близкими.