"Сен 1 жасқа келгенде, АНАҢ сенi ұйықтатуға тырысты.. Сен жыладың. * Сен 2 жасқа келгенде, АНАҢ сенi шақырды.. Сен қаштың. * Сен 3 жасқа келгенде, АНАҢ дәмдi тағамдар жасап бердi.. Сен алдыңнан итерiп тастадың. * Сен 4 жасқа келгенде, АНАҢ қолыңа қалам ұстатты.. Сен қабырғаға сурет салдың. * Сен 5 жасқа келгенде, АНАҢ таза, әдемi киiм кигiздi.. Сен кiрлетiп, жыртып әкелетiнсiң. * Сен 6 жасқа келгенде, АНАҢ мектепке алып барды.. Сенiң барғың келмедi. * Сен 10 жасқа келгенде, АНАҢ сенi мектептен күтетiн.. Сен үйге келе салып өз бөлмеңе кiрiп, содан кейiн ойнауға кететiнсiң. * Сен 15 жасқа келгенде, АНАҢНЫҢ қуаныштан жасы шығатын, сен жетiстiкке жеткенде.. Сен жетiстiгiң үшiн сыйлық сұрайтынсың. * Сен 25 жасқа келгенде, үйленуге көмектестi.. Сен жарыңмен үйден алыстап кеттiң. * Сен 35 жасқа келгенде, АНАҢ ақылды кеңестер беретiн.. Сен араласпауын сұрайтынсың. * Сен 40 жасқа келгенде, АНАҢ ауырып қалды.. Сен өзiңе жүк болды деп ойладың. Уақыт өте АНАҢ өмiрден қайтады.. Егер.... * Анаң жаныңда болса қадiрле, бағалай бiл! Себебi АНАҢ өмiрiңде жалғыз ғана.."

Теги других блогов: өмір АНАҢ қадір